احمد : مساء الخير ياهبه انا اسف لو كنت بضايقك باتصالى دلوقتى
هبه : مساء النور لا عادى انت تتصل فاى وقت
احمد : بصراحه قلقان اوى عليكى ومعرفتش انام من غير ما اطمن واعرف فيكى ايه
هبه : انا يا احمد عملت زاى ما انت قولت وكلمت هشام وقالى دى واحده كنت اعرفها زمان وانا بقالى كتير معرفش عنها حاجه ويا بتدور عليا
احمد : تمام الراجل اهو مغلطش وبيحكى بصراحه
هبه
: صراحه ايه استنا اكمل الاول , فجأة وهو معايا اتصلت بيه نفس البنت وانا
خليته يمعنى المكالمه اتارى الاستاذ كان معاها الخميس اللى فات لا وايه هيا
بتقوله ياحبيبى واتارى الاستاذ كان بيقولى انا مع اصحابى وبيروح يقابلها
هيا
احمد : ايه انتى بتتكلمى بجد ياهبه
هبه : والله العظيم دا اللى اتقال
احمد : طب وهو رد عليها قالها ايه
هبه : من صدامه الكلاك والخوف منى مكنش عارف يرد
احمد : طب بعد المكالمه قالك ايه
هبه
: يقولى ايه بس بعد اللى سمعته انا يا احمد كدبت صاحبتى مى وكدبت احساسى
عشان مافكرش اشك فيه وفالاخر يصدمنى كدا انا قولتله الموضوع انتهى خلاص
احمد : ياهبه بيحصل كتير من كدا مابين اى اتنين مخطوبين
هبه
: يا احمد انا وهششام غير كل دول لان دا ابن عمى المفروض يصونى اكتر من
الغريب لما ابن عمى يعمل كدا معايا امال الغريب هيعمل ايه على الاقل الغريب
لما يخونى هيكون مش منى ولا من اهلى لكن دا ابن عمى يا احمد
احمد : ياهبه الخيانه واحد حتى لو كان ابوك بصى انتى روقى كدا وحاولى تفكرى كويس هتعملى ايه
هبه : انا صليت امبارح استخاره وقرارى لسه زاى ماهو
احمد : صلى تانى وثالث ياهبه
هبه : حاضر يا احمد هصلى , ميرسى اوى يا احمد لكن وقفت جنبى وبتسال دايما عليا انا يمكن خسرت اللى بحبه بس كسبت اخ وصديق يا احمد
احمد : ربنا يخليكى ياهبه ويارب يدوم اللى مابنا
هبه : يارب
احمد : عايزه حاجه منى ياقمر
هبه : لا شكرا يا احمد ربنا يخليك
احمد : سلام ياقمر
هبه : سلام
بعد اغلق احمد مع هبه المكالمه حسيت هبه بالارتياح اكتر لانها حكيت لاحمد وعرفت رايه
وبعد مرور اسبوع من اللى حصل مع هشام قررت هبه انها تحكى مع اهلها فموضوع هشام
واجتمعت هبه مع والدها والدتها